Orkatila joint traumatizazio joera da gehien, zeren eta zama handiena duelako, gorputz osoaren masa. Sarritan, artrosia eta artrosia sistema muskuloeskeletikoaren arazoak dira, batez ere, osteochondrosis, lumboeishalgia, disko intervertebral hernia lumbar bizkarrean.
Gaixotasunaren garapena elkarrekin osatzen duten ehunek pixkanaka apurtzen hasten dute. Traumatologia mikroskopikoan eta malnutrizioan hialina kartilagoan murgildu egiten da, eta indarra galdu egiten da pitzadurak eragiten dituena. Pitzadurak metatzen diren kaltzio gatzak suntsipen handiagoa eragiten du, hantura sortzen duen hezur-ehunak hazten dira, eta horrek deformazioak eragiten ditu (artritis deformatua).
Junturako gaixotasunak bi mota bereiz daitezke: endekapenezkoa da, distrofikoa eta hanturazkoa. Ohikoa da gaixotasun endokrino-dystrophic medics artrosia deitzeko. Artrosiaren bidez, junturako eta kartilagoaren elementu guztiak eta mintz bateratua, ligaments, periarticular muskuluak eta hezurra kaltetutakoak dira.
Artrosiaren sintomak
mugimenduen gogortasuna
mugikortasuna murriztea
mina joint sakoneran (karga handitzen, jaitsiz - gainerako)
artikulazioetan krisia.
Artrosiaren garapenaren kausak
gehiegizko pisua
kalte
Hormona-gaixotasunak (emakumeak maiz menpeko garaian eta ondoren)
Gaixotasun hanturazkoak artritisak dira. Artritisa jointaren hantura da, artrosia desberdina da zenbait sintoma eta gaixotasunaren ondorioz. Desberdintasun nagusia mina akutua da; mugimenduan jasanezina gertatzen da, aldaketa konbinatuen forma, gorbea eta hantura eragindako kaltearen inguruan (ziurrenik gorputzaren tenperatura igo daiteke)
Artritisaren garapenean erabil daitezkeen arrazoiak artritisaren antzekoak dira, baina nahaste metabolikoak, bitaminak, erreakzio alergikoak, infekzioak eta nerbio sistemako gaitzak ere gehi ditzakete.
Gaixotasunaren diagnosia eta tratamendua
Orkatilen gaixotasunak diagnostikatzeko, medikuek erradiografikoa aztertzen dute, kasu batzuetan, diagnostikoa argitzeko - tomografia, baita fluido periartikularraren azterketa eta odolaren azterketa zehatza ere.
Exacerbazio-faseetan, metodo medikatzailea tratatzeko erabiltzen da, mina sindromea kentzea eta hanturazko prozesua (analgesikoak, antiinflamatorio nonsteroidal, corticosteroids). Kanpoko (tokiko) erabilera sarritan agindutako ukenduak eta gomak (analgesikoak).
Prozedura horiek erabiliz, prozedura fisioterapia (elektroforesi, fonophoresia, ultrasoinuak) agindutakoa ere ematen da, mikromasajeak kaltetutako ehunak egiten ditu, eta elkarrekin elikadura hobetzen laguntzen du.
Nolanahi ere, auto-medikazioa ez da nahikoa, hobe da espezialista bati buelta ematea, diagnostiko puntuala berreskuratzeko bidean dagoen lehen urratsa delako.